Eller er det kanskje nattas?
Her er iallfall eit ord eg bruker altfor sjeldan. Eg vurderer no å innføre det som ein meir aktiv del av mitt daglege vokabular.
kleise
I kleise v1 (av kleis) snakke ugreitt; lespe; vere kleis (1) k- på s-ane / tale barnespråk k- for ungane
II kleise v1 (smh med kleime og klisse) kleime, kline; vere blaut; hange ved snøen kleisar seg fast
III kleise v2 (truleg av II kleise) klaske, slå (med noko vått) k- att døra / k- egget i golvet / k- nokon om øyra / k- til slå til
Og det er tyding III eg refererer til når eg seier at dette er eit ord eg vil bruke meir.
Eg kleiser til!
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
5 kommentarer:
Med audiopedagogmor er eg van med uttrykket å kleise på s-ane.
Eg oppdaga i går at kveltre ikkje fins i nynorskordlista. Veldig teit.
Heldigvis fins skeine. No når det snart er glatt ute ville det vore rart å ikkje få lov å skeine litt på isen.
Dei to orda kjenner eg ikkje! Kva tyder dei?
Kveltre er å velte.
Skeine er slikt bilar og folk gjer på glatt underlag. Skeine har nokre andre tydigar i ordboka då.
Ah. Å skjene, som det heiter på bokmål?
apropos velte:
kølve
seier vi på Giske
Som t.d. "Nei, no kølva du glaset, di kløne!"
Legg inn en kommentar