Denne påska les eg to bøker.
Den eine er ein tradisjonell britisk krim, Have His Carcase av Dorothy L. Sayers, som fengar veldig. Den andre er neste månads lesesirkelbok, Skråninga av Carl Frode Tiller.
Eg har ikkje kome så langt i sistnemnte, men lesinga har gått veldig greitt så langt. Med unntak av ein ting, og denne tingen er ein eg også har merka meg ved andre bøker i same sjanger, om ein kan seie det slik:
Den nynorske rettskrivinga er heilt på jordet, og boka er frykteleg dårleg korrekturlesen. Eitt av dei verste døma er at forfattaren skriv "byrjar" på ei side, og "begynner" på den neste. Slikt må ein vere konsekvent på.
Dette er diverre eit problem blant mykje av den nynorske litteraturen utgitt på bokmålsforlag. Verbbøyingane er heilt på styr, språket er inkonsekvent, og mykje er direkte feil. Det svir i auga å lese det. Men eg forsøker å oversjå det, og fokusere på historia, sjølv om eg veit om minst eitt menneske som ikkje orka lese meir enn eit par sider nettopp på grunn av det språklege.
8 kommentarer:
Jeg syntes Skråninga var en flott bok, og merket meg aldri at det var noe galt med språket. Hvilket vel bare betyr at du er en skarpere leser enn meg antar jeg.
Men det er vel en trend i tiden dette at forlagene bruker mindre tid og ikke minst mindre penger på korrektur og språkvask nå for tiden?
Tiller er vel egentlig bokmålsbruker, så han hadde vel hatt god nytte av en ekstra språkvask da ser det ut til?
Eg har alltid hatt nynorsk som hovudmål, og har også skjerpa meg ein del no i samband med boka eg skal gi ut, så eg bryr meg nok meir om det språklege, og merkar meg det meir, enn mange andre. Men boka kan jo vere god for det. Det er berre veldig synd, og ikkje minst skjemmande, at dei få bøkene som kjem ut på nynorsk på andre forlag enn Samlaget (som er veldig nøye på det språklege) skal vere så lemfeldig behandla frå forlaget si side. For dette er faktisk forlaget si oppgåve!
Elles all ære til Tiller for at han skriv på nynorsk, det synest eg er veldig flott.
Hjølp. Eg kjem med nynorsk bok på Tiden, og håper dei har god korrekturlesar.
Skrivefeil er berre pinleg, men eg er sikker på at eg har ein million av dei likevel.
Hehe, det får vi håpe :)
Eg har oppdaga mange rare skrivefeil etter at eg byrja sjekke verb og kjønn på substantiv. Ofte er ikkje det ein seier på dialekta det som er rett å skrive - diverre. T.d. har eg vore inkonsekvent på -ar/-er på verba. Debuterar - debuterte, t.d. Som jo blir heilt feil. Debuterer - debuterte, skal det jo vere. Eg har også endeleg lært meg at det heiter ein arm - armen, og ein hjerne - hjernen, noko som var vanskeleg å svelgje. Hehe.
Eg ville sjekka mest muleg sjølv, eg. Og så satse på at forlaget klarer resten!
I hvert fall bra at Dorothy Sayers fenget! Har du planer om å fortsette med hennes forfatterskap?
Jeg fikk 4 i nynorsk etter å ha vippet mellom 4 og 5 i det og norsk skriftlig (jeg fikk 4 i begge, tror ikke læreren likte meg). Dermed er nok jeg neppe den som skal uttale seg om nynorsk. Men om du greier å klemme inn ordet "huggfus" i boken din, er det muligens blant mine favoritter.
Ja, eg les Sayers nærast kronologisk, og det har eg tenkt å fortsette med. Blei diverre ikkje ferdig med "Have His Carcase" i påskeveka, grunna familiær invasjon, men det betyr jo berre at eg endå har litt å kose meg med. Sjølv om det no, om sant skal seiast, er litt vel mykje lektyre å kose seg med. Eg prioriterar det som hastar mest, først, dvs. bl.a. "Skråninga", som må vere ferdig til lesesirkelmøte om ei veke eller to.
Trur nok eg må skuffe deg med omsyn til "huggfus", andreas. Ser ingen sjans i tåkehavet til at det ordet vil passe inn i ei av mine planlagde bøker :(
Du får freiste få det inn sjølv, ein stad!
Jeg? Jeg måtte spørre Sylfest (det hjalp å synge i kor med ham) om hva det betydde! Er fortsatt litt usikker (nærmest "på alerten" og littegrann aggressiv, om jeg husker rett). Det er vel et ord som har fått stå i fred siden Sigmund Skards tid.
Jeg har full forståelse for din irritasjon når det gjelder språk, det samme gjelder bokmål. Og svensk, men når får vel Harstad slippe unna denne gangen...
Hehe, eit flott ord var det iallfall!
Legg inn en kommentar