26. august 2009

Eit dikt av Sigbjørn Skåden


Ærede Søndrerik,
i dag fant jeg den saligste søvn;
din ættejente,
min hengekøye,
verden utenfor usynlig,
som i en knyttet sekk,
men kjære Søndrerik,
ingen sover evig
og da morgenen kom
så jeg endelig
Nordpartens ytterste rand,
og på hinnen av speilsalen tildemret
ånden.
Frå Skomakernes konge (Skuovvadeddjiid gonagas)

2 kommentarer:

Anonym sa...

Sigbjørn Skåden er også en mektig god oppleser, og det kan man ikke si om så mange.

Anita

Aina Basso sa...

Så flott. Han kjem til Oslo neste veke, veit eg. Skal lese på Gamle Logen, men då er ikkje eg her, dessverre.