Eller eigentleg Vestland vs. Austland? Eg er ikkje sikker.
Eg veit berre at på bokmål tøyser dei sånn som Thomas Giertsen. Litt sånn kjekkasfrekt smil, utdritande kommentarar, ein del overdriving, mykje nedrakking av andre (gjerne kongen eller Mia Gundersen), mykje ironi, eller snarare sarkasme, levert med snert og overtydelegheit. Litt sånn humor for massene. Det er bokmålshumor for meg.
Så har vi nynorskhumor. Det er rett og slett slik: Sei noko som gjerne er ironisk, underdrive eller absurd (eller alle tre) med ei gravalvorleg mine, slik at folk ikkje veit om du tullar eller er alvorleg. Ikkje le.
Kjempegøy!
11. mars 2009
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
39 kommentarer:
Ha ha! Enig :D
Men så er jeg jo nordvestlending også da...
Men jeg ler masse av Nytt på nytt likevel. Linn Skåber er ofte mest slem med seg selv, og det syns jeg er befriende etter en lang periode med Anne Cath.
Ja, einig med deg! Nytt på nytt-gjenge er heiderlege unntak. Og Trond Viggo Torgersen! Dei tullar sånn artig på bokmål.
Hva? Har nynorskfolk humor?
En tidligere studiekolega var fra Stryn. Han forguder nynorsk, helst så nært Ivar åsen som mulig. Hans humor er akkurat som du beskriver nynorskhumoren. Vi fant opp ordet komplinærmelse for å beskrive hans utsagn. (føles først som et kompliment, men man innså snart at noe ikke helt stmte ...)
Silje:
Nei.
Raymond:
Hm. Ikkje heilt sikker på om det er akkurat det eg meiner. Det er muleg han kompisen din berre er frekk.
Ei lita soge frå den tida gjødselkøyring og plassering og utforminga av clutchpedalen på ein Gråtass var felles referansar:
Det var vår og tid for å køyre møkk. Odelsguten sat på traktoren og faren, som etter hardt press hadde lete seg overtale til å bytte ut gamlemerra med ein skinane ny Ferguson, stod i gjødselkjellaren og skulle lesse. Ungbonden rygga inn porten og stoppa akkurat i tide, men foten glei av clutchpedalen, traktoren fortsette bakover og faren vart klemt mot bakveggen.
Då kom det frå kallen: "Je´kje anj fram ?" (Går han ikkje framover ?)
Korleis det heile enda, seier soga faktisk ingenting om.
Kan denne forma for humor ha noko med sjølve dialekten å gjere ? Kommentarane misser liksom litt slagkraft når ein prøver å normalisere.
Det er denne litt nøkterne underdrivinga som er kluet her. Slike historier får gammalkallane på Giske også til å knegge. Sånne tørrvittige kommentarar. Men vi snakkar vestland, vi gjer jo det. Alt skal vere litt underdrive og smålåte der. Ikkje som i nord der dei slår på stortromma og slenger grovisar ut i hytt og pine.
Ja, har nok rett i det. Eg kjenner folk som held Clint Eastwood for å vere ein betre komikar enn Eddie Murphy.
Clintern? Nei, no tullar du.
"...med ei gravalvorleg mine, slik at folk ikkje veit om du tullar eller er alvorleg. Ikkje le."
Det var vel derfor Frittgående Hope slo an så bra.
bandanders:
ja, men du må ikkje gløyme første del av setninga: "Sei noko som gjerne er ironisk, underdrive eller absurd (eller alle tre)". Det held ikkje å berre vere alvorleg og ikkje le.
Sjeldnere osb:
Neeeei, meiner du det? Var ikkje ho ganske overtydeleg i stilen då? Litt sånn karikatur-aktig? Viss det er nokon som har slått an med denne humoren er det jo Knut Nærum, som er bokmåling og dermed undergrev heile teorien min. Men også flotte Samlagsforfattarar som Ragnar Hovland og Agnes Ravatn. Å, klassisk var det julekåseriet (eller noko liknande) til Agnes på Samlagets julefest, der ho med gravalvorleg mine fortalte om skituren i marka der ho enda med å bruke ein sokk som vott.
Clintern? Nei, no tullar du.
Ja, men med ei gravalvorleg mine, slik at folk ikkje veit om eg tullar eller er alvorleg.
Men om kriteriet for å vere god komikar er om du kan vere (tørr)vittig utan å endre tonefall eller kroppsspråk, er det ikkje så utruleg om Clint kom best ut.
Medan vi er inne på Clint Eastwood, så har han hanmna i alvorleg trøbbel ettar at han har uttalt seg om rasistvitsar. Du kan lese meir om det her t.d.:
http://www.dailymail.co.uk/news/worldnews/article-1155360/Clint-Eastwood-goes-gunning-PC-killjoys-saying-laugh-race-based-jokes.html
Imponerande URL, eller ?
Du gir meg hjerteflimmer Flimre! Hope var en katastrofe. Ironiens lunefulle ansikt smiler skjelmskt og betagende ubehagelig. Først trodde jeg ditt innlegg var ironisk; kategorisere humor etter landsdel osv., men det ligger nok noe i det. Etter mitt skjønn havner Giertsen i samme kategori som den frittgående skavank. Dette er hverken ironisk eller morsomt, bare et høyst subjektivt faktum konstatert av en som geografisk sett sogner til "østlandshumoren".
Bollen er herved tatt.
I dei fleste av innlegga mine er det innslag av meir eller mindre subtil ironi. Av og til kanskje så subtil at ingen, og då særleg ikkje mi eiga mor, kjenner meg godt nok til å skjøne han. Eit tankekors.
bandanders:
Fantastisk url. Du er ram på lenker. Det skal du ha. Han smiler, forresten. Ganske ukarakteristisk.
bandanders + sjeldnere osb:
Når det gjeld det ironiske så var mi manglande taking av ironien dykkar eit resultat av eitt eller fleire av følgjande:
1. eg veit ikkje nok om Clintern til å vite om han av og til slår ein vits, eg har heller ikkje nok kjennskap til sjeldnere osb til å vite om han kan like slike som Hope
2. eg er ein dårleg representant for ironigenerasjonen
3. eg er ikkje intelligent nok til å ta denne høgttravande, subtile, mannlege ironien, eller
4. eg trur ikkje de er smarte nok til å ha ein høgttravande, subtil ironi
uansett, 3. eller 4:
det fell tilbake på meg sjølv
Der er forresten fleire bollar der den kom frå.
Jeg digger både Are Kalvø og Knut Nærum... Og jeg ER østlending... *lø seg i hodet*
klø! Det skulle stå "klø" ikke "lø"!
Høyrer for tida på Knut Nærum si "Norsk litteraturhistorie fritt etter hukommelsen", den mannen har definitivt feil målform :-)
No lo eg høgt av den sokkevotten.
Eg har sagt til han der dansken eg bur med at Knut Nærum er den mest vestlandske austlendingen eg har sett på tv, men eg mistenker det er fordi han er så akademisk anlagt. Akademikarar og bønder og industriarbeidarar. Nynorskfolk.
Dei einaste som overgår oss er jydane. Dei er så underdrivne at nordmenn kan reise på ferie til DK i årevis og framleis påstå dei er hyggelege. Dei er ikkje det.
Frels oss frå Rorbua, seier nordlendingen, som drøymer om Husøya dit damene dessverre snart kjem heim.
Skåber er så kjapp i kjeften at vi adopterer ho tvert.
Einig, Knut Nærum er ein vestlending i fåreklede.
Og Linn Skåber er opprykk frå Anne Kath. etter mi meining. Og det beste er når Jon Almaas får tullfliren av noko ho seier. Han blir heilt rosa og får sånn smil som ikkje vil dette ned igjen.
Kristine:
Har du lese noko av Agnes? Viss ikkje trur eg du sporenstreks skal gjere det. Eg tilrår også artiklane hennar i Dag og Tid. Dei kjem som bok til våren, Stillstand skal ho heite.
Dermed kan vi slutte at minoriteten "nynorskfolket" er oss andre overlegne hva angår humor, folkelighet, dannelse, veltalenhet, manerer, kroppslukt, forplantningsorganer og knipeteknikker i skjeden (eventuelt er kvinnene langt bedre til å "fake" orgasmer). Samtlige er de skapt etter prinsippet "det gyldne snitt" og formet etter en geometrisk og universell skjønnhet, de er langt mer akademisk anlagte enn "de andre" og sannelig min hatt får de ikke mer statlige bevilgninger til deres "språkkamp" enn hva f.eks. Riksmålsbevegelsen ydmykt må ta til takke med.
Guds utvalgte folk, altså. Det ante meg.
Haha!!
Ikkje at eg skjøner kva nynorskingens anatomi, geometri eller biologi (og korfor ikkje botanikk, medan vi er inne på det) har å gjere med den karakteristiske nynorske humoren, langt mindre eventuelle bevillingar, status i forhold til Gud (eg trudde det var Israelittane som var Guds utvalde folk, eg, men ok) eller andre obskuritetar, men ok.
Skal ikke se bort fra at vi isralitter og dere nynorskfolk har noe til felles - et slags merverdighetskompleks, muligens.
Nei, no ser eg ikkje anna råd enn å be Trond Giske ta statsstøtta frå alle som med eller utan vilje nyttar seg av ironi i skriftleg form. Elles vil vel dette ingen ende ta.
Og Aina, det med Clint var ikkje eit mislukka forsøk på ironi eller noko slikt, altså. Kanske sett på spissen, kanskje feil spiss, men ikkje ironi. Eg let meg lett klassifisere under "Ainas kategori nr. 4"
Silje:
Haha. Godt sagt.
bandanders:
Nei, det er nok heller eg som må kategoriserast under ein kategori 5: manglande forståing av mannekjønnet. Eg tek sjølvkritikk.
Eg har lese Ravatn si veke 53, og likte den. og eg har lese nokre greier i avisa ho har skrive, som eg lo meg flokete av.
Eg er nynorsk jøde, og dermed den emst utvalgte av absolutt alle, forresten.
Heiter det ikkje ei bolle? Ta deg ei bolle?
Nei, nei, nei, kjære søte deg. Det heiter ein. Sjå berre her (og som vi veit står m1 for ein mann):
II bolle m1 (lty 'rundt kveitebrød'; eigl sm o s I *bolle)
1 lite, rundt bakverk kveiteb- / rosinb- / bollar og brus / skjemt.: her skal bli andre bollar det skal bli andre greier, ei strengare ordning
2 liten, rund klump av kjøt- el. mjøldeig fiskeb- / kjøtb-
Eg er elles med på at du som nynorskjøde er både ekstra utvald og i ekstra sterk grad treft av merkverdigheitskomplekset, som skissert av Silje, vår kjære bokmålsjøde.
m1 kan forresten også stå for mann i første (du veit sånn Mann med eit oppheva eintal bak, slik vi ikkje klarer å skrive i bloggen, som med tittelen til boka til Monica).
Mann med oppheva eintal framme er meir vanleg.
Men på mi dialekt heiter det ei bolla, bollo, bollene - noko som utvetydig gjer boller til hokjønn.
Ja, men på mi dialekt heiter det
enn bølle, bølln, alle bøllæne (ja, vi seier faktisk enn).
Til gjengjeld heiter det
ei hjerne, hjernå, alle hjern´ne
Men på korrekt, riksgyldig norsk heter det naturligvis en bolle.
Ellers er vel dette å si til den pågående "humordebatten"; ja, det er nok store forskjeller mellom Vest- og Østlandet.
Ha en fornuftig dag:)
Det heiter då ei hjerna, hjern'n.
Klart det er forskjell, SESS. Dei fleste austlandske komikarar er så asne og odnige. Asar seg rett og slett for mykje opp. Ikkje bra for blodtrykket.
Einig med deg, Avil. Dei asar seg opp. Eller kva er det vi plar seie? Øse seg opp, trur eg.
Han øsæ sej sånn opp, veit du.
Jeg synes dere undervurderer østlendinger. *furte furte* ;-)
Neidå, Elin. Vi tullar berre. Nynorskhumor, veit du.
Legg inn en kommentar