Bondeforteljingar

Eg har lese debutboka til ein av dei unge forfattarane frå Samlaget, Øystein Vidnes. Bondeforteljingar er ei novellesamling som kom i 2002, og som handlar om mannen Stein Meheim. Iallfall heiter alle eg-personane i boka Stein. Om det er den same Steinen eller forskjellige Steinar veit eg ikkje. Eg synest ein kan rettferdiggjere å tolke det på begge måtar.

Novellene kan lesast som frittståande noveller, nesten, eller ein kan sjå etter samanhengar mellom dei. I byrjinga såg eg på boka som ei kryssing mellom roman og noveller, men eg ser no at dei svara ein vil vente frå ein roman, ikkje kjem i desse tekstane.
Likevel er der nokre av tekstane som heng sterkare saman enn andre, som er ei fortsetjing av kvarandre, medan andre har heilt andre forteljarstemmer, slik at ein byrjar lure på om det nettopp er fleire Steinar enn ein.
Men kanskje er ikkje det poenget. Om det er ein eller fleire Steinar.

Slik eg har lese boka, har det skilt seg ut fleire ulike Stein-typar.
Vi har
skrive-Stein
urbane-Stein
kanskje student-Stein
traktor-Stein
silo-Stein (desse to kan sikkert slåast saman til bonde-Stein)
Vi har
gamle-Stein
eller farfar-Stein (altså farfaren til små-Stein, som også heiter Stein, blir vel stor-Stein, då det)
Vi har
kjellarleilegheit-Stein
og hus-Stein
som er sambuar-Stein
eller
fulle-Stein
Og vi har
reise-Stein
for å nemne nokre.

Vi har også nokre bipersonar som går igjen fleire gongar,
som til dømes
Rolf Herring
Jovik
Anna Bergström
og Mort.

Novellene er absurde, komiske, triste, underlege, fine og godt skrivne.
Eg likte dei.