Den første skrivedagen denne hausten.
Låg sol, lange skuggar. Skarp silhuett av eit fjell, pudra av snø, fossen er brei, fuglen flyg roleg.
Råsa etter hesten på marka, konglene i grantoppane. Eit gult tre, mange nakne. Det grøne i graset og det gule i marka. Dei skeive gjerdestolpane. Kvite fuglar og svarte. Rolege hus, kvardagsstille. Den skarpe lufta, kvass seinhaust. Ei roleg duving i graner. Lyden av nokon på kjøkenet, ei kråke skrik. Eg skimtar sundet bak greiner.
Eg lagar tankekart. Fire menneske på ein gard på ei rydding i ein skog. Kven er dei og korleis har dei det med kvarandre? Skriv ned alle kjenslene dei har for kvarandre. Slik trår historia fram. Ein likesida firkant i ei kladdebok, eit namn i kvart hjørne, og langs sidene skriv eg stikkorda, kjenslene. Slik kan ein arbeide, slik kan ein skrive seg inn i ei historie, i eit tun i ein skog, i menneska som bur der.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
2 kommentarer:
Så fint Aina. Og så spennende å få jobbe seg inn i en ny historie og nye karakterer. Kos deg med det, og lykke til.
Tusen takk for det. Det er veldig spennande, mest er det veldig godt å vere i gang igjen. Har lengta, heile hausten.
Legg inn en kommentar