23. oktober 2008

eg går og ventar på at verda skal ramle saman

for det har vore så mykje godt i det siste, på bod om sjukdom og død, for eg har fått det slik eg ville, alle draumane mine, eg kan hake dei av i dagboka frå i fjor, på noko verre enn eg vil tenke meg, eg tenker viss flyet styrtar no, døyr eg i det minste lukkeleg

5 kommentarer:

kristine sa...

Det kan jo også tenkes at 2008 er ditt år...

Lille søster sa...

Ja, det er vel slik vi er, at vi tenker at nå skjer det noe fælt, når vi har fine dager og oppnår drømmene våre. Tenk hvilke dimensjoner f.eks. J.K. Rowlings katastrofetanker må ha...

Aina Basso sa...

kristine:
det går jo an å håpe!

lille søster:
haha, godt poeng.

*** sa...

aina du,
det skal visst ikkje vere vanskeleg all tid. skal visst ikkje alltid vere å vasse i kram og djup snø. disse dagane går favoritturen min gjennom torr-lauvet mellom bunnpris og trikkestallen, og frå bunnpris mot christian michelsensgt.

og når det gjeld rowling sine katastrofetankar så handlar dei vel mest om sjelekatastrofar. dei har vi heldigvis noe kontroll over (jmf potter!).

Aina Basso sa...

Turar i tørt lauv er fint!
Eg går over Grünerløkka eller langs elva til og frå jobb. Ikkje så verst det heller. Og i dag flaut skyar fort forbi i demringa utanfor kjøkenglaset.